Γράφει ο Γιώργος Ν.Κανακης: Ήριξε σιανή βροχή παντού μοσκοβολάει. κ’ η στέρφα γη σϊά-σϊά αρκίντζει να ξυπνάει.

Ήριξε σιανή βροχή παντού μοσκοβολάει.
κ’ η στέρφα γη σϊά-σϊά αρκίντζει να ξυπνάει.
Ήβρεξε και ποτίστηκε το ’ιψασμένο χώμα,
’σάτ τηχ χαρά που καρτερεί το πονεμένο σώμα.
Στηπ πέτραν ήννοιξεν αθθός, στο χώμα πρασινά(δ)ι,
κ’ ο ήλιος ολοστρόγγυλος στ’ ορίζοντα τ’ αλφά(δ)ι.
Φτερόν αννοίει η πέρdικα για πρωινότ σουργιάνι
και κακκαρίντζει κ’ αντηχεί όλο το μεϊτάνι!
Στηκ Κούρκα και στογ Γυντζουρά με βgάλασι τα ντζάλα
και σία-σία ενέηκα «του ουρανού» τη σκάλα.
Σατ το πουλλίν ενέηκα κ’ ένα ραβδί εκράου,
κ’ ελάλει με σϊά-σϊά η αύρα του πελάου.
Εβρέθηκα στηκ κορυφή, εις στοτ τεππέν απάνω,
με τ’ ουρανού τ’ ανέφφαλα ψιλή κουβέντα πιάννω.
Τ’ αγρίμια εξεσπάστησαν και κόφτουσι και πάσι,
’εν ανεφαίνει άθρωπος για να τα ξελαάσει.
Θα παραξενοφάνηκε στον Άγιον, ελιπέτι,
που δυο φορές ενέηκα εις τοτ τεππέν εφέτη.
…
Όλο τοκ κόσμο φύλαε, βλέπε τους ’πό τα ύψη,
σκέπη των να ’ν’ η Χάρη σου, χαρά μητ τωλ λείψει.

Προφήτης Ηλίας, 9/11/21 Γιώργος Ν. Κανάκης