Γιώργος Ν. Κανάκη: Απόσπασμα από το Γ΄ μέρος του βιβλίου.

Μάνα

’σάτ το πουλλίπ π’ ο κυνηγός ήσπασε τα φτερά του
κ’ απόμεινε κάτω στηγ γη στη στράτα του θανάτου,
’σάτ το ’εντρόν απού ’πεσε πάνω του αστροπελέκι
και ο κορμός ξεραίνεται μ’ ακόμη ολόρτο στέκει,
και το κλαΐτ του είγ’ γυμνό, ξερό, περικαμένο
κ’ όλο το χώμα, γύρω του, χέρτσο και μαυρισμένο,
ωσάν απού ’ν’ ο ουρανός ως πιάννει κακοσύνη,
που ρίχτει τ’ αστραπόβροντα και φέρνει το μπουρίνι,
’σάτ το φεγγάριν απού ’μεινε, μνια φλούα πριτ τηχ χάση,
’σάν απού μπαίνει ο Χάροντας μέσα σε χοροστάσι,
που μαρμαρώννει η χαρά κ’ η θλίψη σε πλακώννει
κ’ ’ε’ σταματά το μμάτιτ σου και πάντα αναδακρυώννει…
Έτσϊά τον νιώθω στηκ καρdιά, κατάστηθα, τοπ πόνο
και θα τογ γιάνει, Κωσταντή, ο ερκομότ σου μόνο.

[…]

Απόσπασμα από το Γ΄ μέρος του βιβλίου.

Καλή εβδομάδα…