Γιάννης Μηνατσής :Τώρα το έρμο το Πλατύ πενθεί τη μοναξιά του κλαίει για τη κατάντια του κι Παναγιά δεξιά του.

Αυτές τις μέρες το μυαλό
όλο στριφογυρίζει
σε εποχές που φύασι
και στα παλιά γυρίζει

Όλα παραδοθήκανε
στο χρόνο το..μαγκούφη
πούναι ν’ εκείνοι οι χοροί
τα γλέντια εις τη Κούφη

Πούναι ν’ οι δόξες οι παλιές
απούχε το Σελλάι
μέσ’ του γλεντιού την έκσταση
η νύχτα να κυλάει

Οι φουστανέλες οι λευκές
κι όμορφες μουρούνες
κουκιά, λουία, κρίθαμα
και τσικνομακαρούνες

Τον επρεπίζα το χορό
οι άσπρες φουστανέλες
κι άνδρες με σακοφούστανα
εντύνουτο κοπέλες

Εγίνουτο τ’ αντρόγυνα
το ένα πίσω απ’ τ’ άλλο
από μαγγιώρο έρωτα
η προξενιό μεάλο

Τώρα το έρμο το Πλατύ
πενθεί τη μοναξιά του
κλαίει για τη κατάντια του
κι Παναγιά δεξιά του

Η Όλυμπος ερήμωσε
δεν έχει..αναπνέα
και τζάκι δεν ανάβει πιά
μήτε ανακαπνέα

Ευκέρωσε ν’ η Όλυμπος
κι επόμεινε μονάχη
κι αντιλαχιέται η μοναξιά
σε δύο βουνών τη ράχη

Εχορταριάσα ν’ οι αυλές
οι στράτες ερημώσα
και τα πορτοπαράθυρα
εσφιχτοαμπαρώσα

Ε κακομοίρα Όλυμπος
σ’ έχουν εγκααταλείψει
κι αυτή η κατάντια προκαλεί
πόνο βαθύ και θλίψη

Δύο τρεις αθρώποι μείνανε
στα δάχτυλα μετριούτε
γιατί σε κλείσα στην καρδιά
και δε σε απαρνιούτε

Ο Καποδίστριας σ’ ..έφαγε
μαζί κι ο Καλλικράτης
και κάθε ξένος και ικός
βουλευτομεταπράτης

Σούδωσε τη χαριστική βολή
στο τέλος ο Κλεισθένης
κι ελπίδα δεν υπάρχει πιά
και ας αργοπεθαίνεις

Θα πρέπει πάλι η Όλυμπος
κοινότητα να γίνει
ειδάλλως να την κατοικεί
κανένας δε θα μείνει

Να ξαναρθούνε οι όμορφες
οι εποχές εκείνες
ειδάλλως να επιμερισθούν
σε όλους οι ευθύνες

Θα πρέπει ωσάν μια γροθιά
όλοι να ενωθούμε
σκληρά ν’ αγωνιζόμαστε
και να διεκδικούμε

Κι όταν θα ‘ρθούν οι υπουργοί
σαν έρθουν βουλευτάδες
να μην τους “προσκυνήσουμε”
μ’ ευχές και μαντινάδες

Πρέπει να τους ζητήσουμε
το δίκιο μας να βρούμε
ειδάλλως “άεις στο διάολο”
σε όλους τους να πούμε!

Καλή Σαρακοστή!!!!