Ιωάννης Μ. Λαγωνικος: Πάντα υπάρχουνε χαρές και ο θάνατος γυρίζει. Και εγώ το κάνω δίστιχα αυτό που με αγγίζει.

Πάντα υπάρχουνε χαρές και ο θάνατος γυρίζει.
Και εγώ το κάνω δίστιχα αυτό που με αγγίζει.

Γράφω τη λύπη τη χαρά με τη δική μου πένα.
Σε τόσα χρόνια στη γραφή δεν προσβαλα κανένα.

Εισπράττω την αγάπη σας και εγώ θα ανταποδοσω
Κάθε απόσταγμα ψυχής δημόσια θα το δώσω.

Μέχρι να είναι ανοιχτά τα μάτια και το φώς μου.
Θα γράφω για τα βάσανα εγώ αυτού του κόσμου.

Είναι φορές τα δάκρυα στα μάτια μου κυλουνε
Με οδηγουνε στη γραφή και στη καρδιά μιλουνε.

Με μαντινάδες το περνώ πολλές φορές το χρόνο.
Είμαι παρόν η στη χαρά είμαι παρόν στο πόνο.

Το κάθε Λαικ η σχόλιο ποιο δυνατό με κάνει.
Τεράστια η αγάπη σας που στη ψυχή μου φτάνει.

Θα γράφω να διαβάζετε τους πόνους τη χαρά μας.
Και εσείς ξενιτεμένοι μου που βρίσκεστε μακριά μας.

Πάντα με ταπεινότητα και χαμηλό το τόνο
Με σεβασμό στον άνθρωπο θέλω να γράφω μόνο.

Με εκτίμηση

Ιωάννης Μιχαήλ Λαγωνικος Κάρπαθος Δωδεκάνησα