Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας παρέχουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία χρήστη. Οι πληροφορίες των cookies αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας και εκτελούν λειτουργίες όπως η αναγνώρισή σας όταν επιστρέφετε στον ιστότοπό μας και βοηθώντας την ομάδα μας να καταλάβει ποια τμήματα του ιστότοπου μας θεωρείτε πιο ενδιαφέροντα και χρήσιμα.
Γιώργος Ν. Κανάκη:Θαλασσοπούλι στ’ακρογιάλι ποιος είμ’ εγώ, να μη ρωτήσεις, δεν έχω στέρεες απαντήσεις, κέρασμα κάθισε να πάρεις, σ’ άλλες πατρίδες να σαλπάρεις.
Written by Radio Olympos on 17/01/2025
Θαλασσοπούλι στ’ακρογιάλι ποιος είμ’ εγώ, να μη ρωτήσεις,
δεν έχω στέρεες απαντήσεις,
κέρασμα κάθισε να πάρεις,
σ’ άλλες πατρίδες να σαλπάρεις.
Όπως κι εγώ που η χαρά μου,
ήταν να χτίζω τα όνειρά μου,
ταξιδευτής σε άλλες χώρες,
πάνω ’πό καραβίσιες πλώρες.
Νέος, με όρεξη γι’ αγώνα,
με προίκα μου τον Παρθενώνα,
βγήκα με θέρμη απ’ το Αιγαίο,
για Σφίγγα και για Κολοσσαίο.
Γυρίζει η γης κι όλο φωτίζει,
ήλιος λαμπρός και μου χαρίζει,
πόθους γλυκούς, καινούργιες σκέψεις,
γι’ αγαπημένες επισκέψεις.
Χαράζει ρότα το βαπόρι,
βουλιάζει η γάστρα και η πλώρη.
Μεγάλη αγάπη η «λαμαρίνα».
Πρόσω ολοταχώς! Σφυρά η σειρήνα!
Σκεπάζει πούσι τα πρυμνιά μας,
κύματ’ αφρίζουν στα πλευρά μας,
θέλει η θάλασσα κουράγιο,
μέχρι να βγούμε στο μουράγιο.
Θαλασσοπούλι στ’ ακρογιάλι,
μα όπως και τότε, τώρα πάλι,
στις άγκυρές μου κάνω βίρα,
απ’ την αρχή να βγω στη γύρα.
-Λίγο τον λόγο του θα πάψει,
κάνει την πίπα του ν’ ανάψει,
μπήκε καπνός στα μάτια, κλαίει…
’πό μια φωτιά που ακόμα καίει!
© Γιώργος Ν. Κανάκης
Αφιερωμένο στη μνήμη του αδερφό μου, Αντώνη,
και στους φίλους ναυτικούς που νοερά ταξίδεψα μαζί τους
από τον Πειραιά σε όλο τον κόσμο.