Μήνας Κ.Διαμαντής. γράφει για την Μητέρα του… Σαν σήμερο επόθανες και πώς να το πιστέψω, και πάω στο δωμάτιο για να σ’ αεειρέψω.

Written by on 20/04/2021

40 Views

Σαν σήμερο επόθανες και πώς να το πιστέψω, και πάω στο δωμάτιο για να σ’ αεειρέψω.
Σαν σήμερο επόθανες με του Χριστού τη χάρη, κ’ είρτε Λαμπρή ανήμερα ο χάρος να σε πάρει.

Έκλεισες χρόνο μάνα μου νάξερες πώς μου λείπεις, είφυες και μου άφικες το αίσθημα της λύπης.

Δεν έρχεσαι πλέα για να δείς μάνα μου την αυλή σου, και να πείς για τα εντρά τη γνώμη τη δική σου.

Να ρτείς να φάμε δυό ουλές να το φχαριστηθούμε, σάν τότες απού ‘ρκούμεθα στο Κοίλιος να σε βρούμε.

Να παίζω και τραουείς λυπητερό σκοπό, μα τώρα δεν έχω άθρωπο μάνα μου να το πώ.

Νά ‘ρκου μου απού θέριζες να φέρω το “καρά’ι’, να φάμε μεσημερινό κι αντίβρασμα το βρά’ι’.

Να πάς στόν επιτάφιο νακ κλαίεις το πατέρα, και ν’ακουστούσι οι φωνές στα πέρατα τ’ αέρα.

Να ρτείς το Σαββατόβραδο μάνα μου να φουρνίσεις, σαν πέσει η ” αξία ” στο χωριό οπίσω να γυρίσεις.

Να πάεις και στο κήπο σου μάνα μου να ποτίσεις, να κόψεις τα ζαρβατικά στο κόσμο να δωρίσεις.

Να ‘ρτείς Στ’ Απέρι να με βρείς να σε προ’ι’παντήσω, στ’ Άη Βασίλη τη στροφή μάνα να σε φιλήσω.

Να πορπατείς για το χωριό θυμούμαι την επομένη, λιγόστευε το κουράγιο σου γιατί σου κουριασμένη.

Να πάεις και εις τις ελιές πού ‘χεις στο Γεραφώνα.αμμευ κουριάζου σου πολύ γιατί το ανηφόρα .

Κανένα δεν επείραξες ρωτώ τους έναν ένα, δεν είκουσα αθιολή μανα απο κανένα.

Στα όνειρά μου έρκεσαι μάνα, μα σάν ξυπνήσω, δεν προλαβαίνω πώς περνάς μάνα να σε ρωτήσω.

Τα βάκρυα μου στερέψασι κι άν θέλεις έλα πίσω, γιατί όπως νοιώθω σύντομα θαρρώ θε ν’ αρρωστήσω.
ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΧΝΩ.


Reader's opinions

Leave a Reply


Current track

Title

Artist