Γράφει ο Γιώργος Παρασκευάς {ΑΓΝΩΡΟΙ ΤΟΠΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΟΥ ΣΑΡΙΑ ΝΗΣΟΣ}

Ναι,δεν ηλθα να κυνηγησω τους πειρατες της ζωης μου,μα να αισθανθω τον χωρο που εζησαν,εδω σ ενα βραχο του Αιγαιου μια γωνια,να τον δερνουν οι αερηδες και το αγριο κυμα του πελαγους
Μα ,οσο κι αν βαδιζα στα μονοπατια του στο ξερο κι αγονο,γεματο λιθαρια και βραχους και σπηλιες και χωμα ελαχιστο,που συγκρατειται με λιθοδομες ανακατες για να συντηρηθουν τα χορταρια και τα αγροστωδη,μονο μια εποχη,τοσο τον αγγιξε η ψυχη μου!
Τα κατσικια να πηδουν ελευθερα απο βραχο σε βραχο αναμεσα στα πελωρια σχινα,για να γευθουν τ αγριοβοτανα,κι εγω να ακολουθω τα χναρια τους,,χωρις νερο,μονο να αναπνεουν την υγρασια του αερα και της αφρισμενης θαλασσας και να ξεδιψουν,ποτε ποτε στο υφαλμυρο νερο της αρχαιας πηγης κατω στην παραλια!
Ενα λιμανακι ολολευκο,με βοτσαλα τριμμενα στο μπλεντερ των κυματων, το”” λιμανακι των Παλατιων”””,ονειρεμενο λες και το επλασε ο θεος για μοναχικους ονειροπωλους ανθρωπους που θελουν τον παραδεισο δικο τους!!Απιστευτα νερα στα χρωματα της φαντασιας,ενος Αιγαιου μοναδικου που ονειρευεσαι σε στιγμες ευτυχισμενης εξαρσης!
Τεραστια αρμυρικια,εκατοχρονα να σκιαζουν την παραλια,προσφεροντας την μοναδικη σκια,σε ταλαιπωρους ψαγμενους οδοιπορους!
Στην αριστερη πλαγια,περα απ την εκβολη του χειμαρρου αναμεσα στα πελωρια σχινα μια ολολευκη εκκλησουλα,η Αγια Σοφια,πανω στα ερειπια μιας παλαιοχριστιανικης του πεμπτου αιωνα δομημενη με αρχαια υλικα,,διακριτα παντου στα στοιχεια της,που κι αυτη πανω στον ιερο περιβολο αρχαιου ναου,στην ακρη της αρχαιας Νισυρου,μιας απο την τετραπολι της Καρπαθου! Ολογυρα διασπαρτες κολωνες,μαρμαρα,λειψανα αρχαιων επιτευγματα,οικισμου της Μινωικης και νεωτερης κλασσικης εποχης,που εγκαταλειφθηκε μετα απο μεγαλο σεισμο!Τα τειχη ακομα διακριτα σ ολη την πλαγια!
Απεναντι ακριβως,στο πετρωδες εδαφος της πλαγιας,ενας μυστηριακος οικισμος με οικιες στενομακρες και τετραγωνες,με επικλινεις οροφες και τρουλους,μονοχωρους,μονο με ενα ανοιγμα,ανατολικης αραβικης τεχνοτροπιας!
Η φαντασια ταξιδευει μονο στους πειρατες του 8 ου και 9 ου αιωνα και μεταγενεστερα κυριως,να συναντησει σε τουτο το ανεμοδαρμενο,απομακρυσμενο κρυφο βραχο του Αιγαιου,το λιμερι των Σαρακινων πειρατων που λυμαινονταν ολοκληρη την Μεσογειο θαλασσα!
Μια χαωδης χαραδρα 500 μ λες και το νησι ανοιξε στα δυο,με τον χειμαρρο Εντη να την διασχιζει,με τεραστιες σπηλιες πανταχοθεν,χαραγμενες,απ τους θυελωδεις ανεμους και τις βροχες αιωνων,να χασκουν 100μ πανω απ τον πυθμενα με τις ανθισμενες πικροδαφνες!
Ενα σκηνικο αγριο,φοβιστικο,με τεραστιους βραχουςνα φραζουν το μονοπατι στον χειμαρρο,,να αναρριχασαι κι η σκεψη σου να ταξιδευει σε τρομακτικα ,εφιαλτικα τοπια,σαν να πρωταγωνιστεις σε ταινια του Ιndiana Jones!
Στο περας της ανηφορικης χαραδρας,ενα ανοιγμα και βρισκεσαι σ ενα αποκοσμο οροπεδιο στο πουθενα τουτου του τοπου στα 250μ υψος.Ενα χωριο φαντασμα,ερειπωμενο,με μαντρες και σπιτια αραια πετροκτιστα στον χωρο!
Αργος, Θεε μου τι ταιριαστο και απιθανο ονομα!
Κι η φαντασια να καλπαζει στην προιστορια και την νεολιθικη εποχη,μεχρι την νεοτερη ιστορια,οπου την εγκατελειψαν απ τον φοβο των πειρατων για να μετακομισουν νοτια,περα απ το στενο των 170μ στο νησι της Καρπαθου,για να ιδρυσουν τον Αυλωνα,το δευτερο χωριο φαντασμα της νεοτερης ιστοριας μας!
Κι εκει στο τελος του βουνου ο Αγιος Ζαχαριας,ολολευκος ν αγναντευει το πελαγος προστατης και διωχτης των Σαρακινων πειρατων που πετρωσαν στην μνημη της ιστοριας!
Μνημες θεων εδω ψηλα,λυτρωση της ζωης της ανθρωπινης διαβιωσης Εδω ο χρονος πετρωσε,κι οι ντοπιοι τον ονομαζουν οι (Σταυλοι),!Τα μισογκρεμισμενα σπιτια,οπου ανθρωποι και ζωα ζουσαν μαζι και το πηγαδι στην μεση,για τα νερα της βροχης,να συγκεντρωνει την ελπιδα! Σκορπια ερειπια κι αλωνια,γυμνα, της ιστοριας μας μνημες!
Πολλες ελιες και συκιες κι αμπελακια ξεραμενα αφημενα στον χρονο!
Σιγουρα καποτε να εζησα εδω και τωρα να βαδιζω και να αναπνεω τις μνημες και τις επιθυμιες της αχαλινωτης φαντασιας μου,παρεα με τα γαιδουρακια και τα κατσικια που λευτερα διατρεχουν τους μυθικους χωρους και ζουν εδω απομειναρια της παρουσιας της ανθρωπινης διαβιωσης αιωνων!
Ευχαριστω τον Γιαννη Τσερκη και τον Καπταιν Γιωργο,για τις “”αληθειες”” τους!