Ιωάννης Μιχαήλ Λαγωνικός:Του οθους το πιπέρι είναι ένα και μοναδικό, είναι ιεροτελεσια, δεν είναι καρναβάλι.

Του οθους το πιπέρι είναι ένα και μοναδικό, είναι ιεροτελεσια, δεν είναι καρναβάλι ούτε γαϊτανάκι, εμείς οι οθειτες τιμούμε τους νεκρούς μας κάθε χρόνο από την εποχή της τουρκοκρατίας, ετοίμασα με μαντινάδες ένα δείγμα.

Με μαντινάδες θα το πω ο κόσμος να το ξέρει.
Στο Όθος πάντα γίνεται αληθινό πιπέρι.

Πάντα με σοβαρότητα και λογική στο νου μας.
Το γλέντι είναι ιερό τιμούμε τους νεκρούς μας.

Αυτούς στο γλέντι κάποτε απου πρωτοστατούσαν.
Με κέφι και με όρεξη μαζί μας που γλεντούσαν.

Το Όθος άστρο φωτεινό που σβήνει το σκοτάδι
Είν’ του Νουαρου το χωριό και του Γεωργιάδη.

Είναι του Γιάννη του Χαψη του γέρο Παπουτσάκη
Χωριό των Βασιλειοτηδων και του Βασιλαρακη.

Του Βάσου του Λαγωνικου Κωστή του Παπαγιάννη
Ότι και αν πω για αυτούς τους δυο σελίδα δεν με φτάνει

Κωνσταντινίδη το Γιατρό Βάσο το Καπετανο
Το Κοκκινίδη δάσκαλο και Παπαγιάννη Μάνο.

Και τον Ανδρέα το Κωστή Βάσο το Βασιλάκη.
Τον Αχιλλέα, το Κωστή, Βάσο Βασιλαρακη.

Και αυτόν που ήταν πάντοτε η στη σειρά τη πρώτη.
Αγαπημένε χωριανε Γιαννάκη Βασιλειωτη.

Του καρδιολόγου ο θάνατος όλους μας μας πληγώνει
Γιέ του Γρηγόρη του παπά γιατρέ μας Χατζαντωνη.

Φέρε τον εργολάβο μας και ελάτε για λιγάκι.
Ζαχαροπλάστη αριστε Μιχάλη Λυριστακη.

Πίσω στο χρόνο το χωριό είχε μεγάλη χάρη.
Με τον Ανδρέα Πικουλη το Μανωλη Κοσιαρη.

Του οθους μεγάλη η προσφορά η στην ορθοδοξία
Εδώ και Κάσο ιερείς με σεβασμό και αξία.

Έτσι τα βρήκαμε και εμείς πιστά θα τα κρατάμε.
Και πάντα για τη μνήμη τους όλοι μαζί γλενταμε.

Μεγάλος ο κατάλογος αν ξέχασα λυπάμαι
Έγραψα με τη πένα μου εκείνους που θυμάμαι.

Για όλους έχει θάνατο και είναι αυτός κανόνας
Τους μερακλήδες τους πολλούς τους έχει ο Αγ. Ημονας.

Καλή Σαρακοστή σε όλους

Ιωάννης Μιχαήλ Λαγωνικος