Γραφή ο Αριστείδης Μιαούλης:Οι μνήμες για να αναδυθούν , πρέπει να ακολουθήσουν οδούς με υποστρώματα δυσεξάλειπτα στα μύχια της ψυχής μας.

Οι μνήμες για να αναδυθούν , πρέπει να ακολουθήσουν οδούς με υποστρώματα δυσεξάλειπτα στα μύχια της ψυχής μας. Η πολυμορφία αυτών των οδών , όσο και αν οι φθοροποιοί καιροί εμμένουν , παραμένει μετωπική σαν εικόνα ιερή στην αφηγηματική μας πορεία. Αυτή παράγει πλούσιες αποχρώσεις που βρίσκονται ριζωμένες στο νου και στην καρδιά, έστω και αν ο χρόνος που αποτυπώθηκαν ήταν στιγμιαίος. Βαραίνει λοιπόν η μνήμη, έστω και αν δεν είναι παιδική -όπως λογικά αναβλύζει σαν το σιντριβάνι στους ντόπιους,- και εμάς των προσκυνητών σε μέρη όπως η ΄Ολυμπος και το Διαφάνι της Ολύμπου της ανεξερεύνητης και άγριας και προκλητικής ομορφιάς της φύσης της Βόρειας Καρπάθου. Αν οι Ολυμπίτισσες και οι Διαφανιώτισσες διαπιστώσουν πως με αίσθηση αξιοπρέπειας επιδιώκεις την προσέγγιση στην ευλαβή τήρηση των όσων ηθών και εθίμων παρέλαβαν και συνεχίζουν, όπως αυτών της Μεγαλοβδομάδας και του Πάσχα που βλέπετε στις αποτυπώσεις, όχι ως αναβίωση αλλά ως συνέχεια, με μοναδική ακρίβεια, σου ανοίγουν την καρδιά τους. Και στάθηκα τυχερός γιατί η κλίμακα των εικόνων που ανακάλυψα, δεν έχει διακριτές διαφορές από αυτές που έθρεψαν την καρδιά και τις μνήμες των παιδικών χρόνων της γενέθλιας Πάτμου. Οι ψίθυροι της θάλασσας είναι ίδιοι σε όλα τα αιγαιοπελαγίτικα ταλαίπωρα λιμάνια. Βαθιά υπόκλιση λοιπόν στις γενιές που θωρακίζουν τον πολιτισμό μας στις ανασφαλείς ισοπεδωτικές εποχές που μόνο αποκαΐδια διακρίνουμε ν΄αφήνουν στο πέρασμά τους… Προς το παρόν, ανοίξτε τα πνευμόνια και τις καρδιές σας και χωρίς φίλτρο απολαύστε τα …πειστήρια της άμυνας αυτών των ανθρώπων. ΄Οσο για μένα… πάω για τα εισιτήρια!