Γράφει ο Μιχάλης Ε. Μακριμανωλης:”Η Συκία της Στενέας.

“Η Συκία της Στενέας.Με ΜΕΓΑΛΗ μου χαρά ,
διαπίστωσα για πολλοστή φορά , μέσα από τα μηνύματά σας , ότι δεν ΞΕΧΝΑΤΕ ούτε ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ , ούτε ΑΞΙΕΣ …
Αυτή η ανάρτηση , ( το μολογώ… ) ήταν μιά πολλαπλή δοκιμασία … ενάντια στην Λήθη…
Τις αντιδράσεις της οικογένειά μου , τις ξέρω !!!
( … όταν λέω οικογένεια , εννοώ από αδέρφια μέχρι τέταρτα ξαδέρφια… κι αυτό το λέω για λίγους περίεργους…)
Και τις αντιδράσεις των φίλων μου , κατά 99% τις ξέρω…Γι αυτό άλλωστε είναι φίλοι μου…
( …ειδικά εσύ αγαπητέ μου φίλε Μανώλη Η.Ν/Π. με έκανες κομμάτια…)
Χαίρομαι ιδιαίτερα για τους άγνωστους φίλους και τις ευαισθησίες τους …
Αυτό για μένα είναι ΠΟ ΛΙ ΤΙ ΣΜΟΣ !!!
Ο αγαπητός σε όλους μας Μιχάλης λοιπόν , μαζί με πολλούς άλλους είναι ( όχι ήταν… ) η ΦΩΤΕΙΝΗ πλευρά της Ολύμπου !!!
Άλλωστε όπως όλοι γνωρίζουμε , το 99,9 % της Ολύμπου , είναι ΦΩΤΕΙΝΗ πλευρά !!! ( Ουδείς τέλειος…)
Ο ίδιος ο Μιχάλης όμως , είναι η ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΦΩΤΕΙΝΗ πλευρά του τόπου…
ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ σε όλα …
Στην ΚΑΛΟΣΥΝΗ !!!
Στην ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ !!!
Στην ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ!!!
Στις ΤΙΤΑΝΙΕΣ – ΗΜΙΘΕΕΣ αντοχές !!!
… ΜΕΓΑΛΟΨΥΧΟΣ και ΜΕΓΑΛΟΚΑΡΔΟΣ !!!
… Ο ίδιος ο τόπος !!!
Δεν χρειάζεται να πω πολλά . Ειδικά για όσους είχαν την ΤΥΧΗ να τον γνωρίσουν και να μιλήσουν έστω και μιά φορά μαζί του !!!
**************************
**************************
<< …Το παλαιό καιρό , απού λέετε , οι Αθθρώποι επαραφυλάα τα συκο’ύ’ρια τω …
Τα εντρά ήτο ελία , οι Αθρώποι μαμμουνιό και όπως καταλαβαίνετε έν εσυφτιάνουττο… μήε σύκα , μήε ασκάγια , μήε σταφλ… φλάρο σταφύλια , για να ξεχειμωνιάσου !!!
Ειναί… Εκάμνα την κοιμητέα τω , όπου΄το και τα εντρά…
Ποτέ όμως δεν εκοιμούτο σιμά στις συκίες …Μνιά κακομοίρα ακοιμήθει στη ρίντζα της συκίας της , και ξύπνησε την άλλη ημέρα , αλλού κόσμου …
… Ο Μιχάλης λοιπό *( όνομα και μη χωριό…) επαιρνογιάαιννε συχνά στου Μαλού τη στράτα… Νύχτα εγιάαιννε , νύχτα ακόλιντζε… Είχε λοιπό μνιά Μουλινή συκία στη Στενέα , στη δεξιά βάντα της στράτας , πάνω από το βασταό… Όπως επέρνα , πέφτει ένα αγλόθι πάνω στον σκούφο του… Ξαννεί πάνω και τα να εί… Σκάτσα τα σύκα… Πλιό πολλά ήτο τα σύκα από τα φύλλα …Ανεαίννει πάνω , δοκιμάντζει ένα , μέλι… Ήφαε ίσα με τέτσαρες οκκάες , εέμωσε και τις πούγκες του και πήρε τ’ ανήφορο πρός του Μαλού το σκαλί…
Το βράυ , νύχτα πλιό … ωσάν επέρνα πάλι τα ίδια…
Μνιά βολά , δυό ολές , τρείς , δέκα , δεκαπέντε…
Ειναί… Εκακοπιεύτει λοιπό … Λέει , γιατίνα μαθές και δεν την παραφυλά κανείς ετούτη την συκία ; Νοικοκύρη με μεάλη φαμίλια έχει , φουρτωμένη είναι , τί συβαίννει ;
Πέρα βάντα της στρατού , είχε ένα θερίο σκίνο… Εσκέφτει λοιπό να λουπάσει μέσα στο σκίνο , να εί βρέ παιδί μου τι συβαίννει… Δεν μπορεί … Όλο και κάποιος θα κόψει ένα σύκο…
Έτσι καί’ γινε… Μνιά ημέρα απού έν είχε σφύξη στη βουλειά , ξεκινά σκουτού’ι’ και πάει και λουπάτσει μέσα στο σκίνο… Σε καμνιά ώρα , ακούει << Χάλα όξω !!! >>
Ο Μανωλής με το κόκκινο μουλάρι …Επέρασε βιαστικός , έν ενεκεφάλισε… Εγιάαιννε στο Θριασί…
Σε λίγο ακούει πάλι φωνές… Η Μαρούκλα με τα παι’ί’α και τα έθνη… Σαρτέρει πάνω το βασταό , ανεκουμπώννει την ποέα της , κόβγκει κάμποσα σύκα , πάει να φάει ένα … το πετάτσει στη στράτα , λύνει και την ποέα της , φκερώννει και τ’αποέλοιπα και κόφτει να φτιάσει τα παιά της …
Θωρεί ο Μιχάλης αλλά δεν μπορεί να καταλάβει τι συβαίννει…
Μετά από λίγο ακούει τη γνωριστή φωνή του Ασιλή … << Σάλευγκε , σάλευγκε … Γιάε πως ήτο πάλι αποκραημένος … του διαολόσταμπου του ίου το χτήμα…>>
Ετράβα το γάαρο του και κείνος εμούντερε απόε κι από κεί κι είχε να κάμει… Καρτσί κάτω από την συκία , λιώννει το σκοινί του καπιστρίου , πάει να το ξελιώσει , ξαννεί πάνω … Σηκώνει την φουρτωτήρα του , φέρνει χαμηλά ένα χαλί απού’ το φουρτωμένο τα σύκα , κόβκει δυό τρία , πάει να δικιμάσει… το πετάτσει κάτω , το πατεί και βλαστιμά μέχρι που ‘πόκαψε …
Ααα… Εδώ , κάτι συβαίννει…λέει ο Μιχάλης απού θώρει όλα τούτα τα γεγονότα…
Εκροστάθθει , επεράσα ακόμη δυό Αθθρώποι … Το ίδιο θε πι στί…
Ο Αντρέας εδοκίμασε ένα , κι ύστερα ήφτυε και σφακέλλωνε και την συκία… Έλειπέτι για να μην την μακιάσου…
Ο Μηνάς , ήφαε ένα , τρώει κι άλλο κι στο τρίτο αρκινά το ξερατό… Εκόντεψε να βγκάλει τα’ ντέρια του !!!
Ο Μιχάλης ήμπε και σταυροκοπιέτο …Τί γίνεται Χριστιανήτες μου . Τι συβαίννει με τούτη την συκία…
Μετά από κανένα καιρό απού έν ελάλλερε πλέα αναπνέα , βγκαίννει από τον σκίνο , πάει στην συκία , κόβγκει ένα σύκο και τα να εί… Εμάτο σκουλούκους … Μεάλοι , σαν το μικρό του αχτύλι … Ήμπα και του ‘νετρέχα…
Τώρα εκατάλαβε … Τώρα τα κατάλαβε όλα …
– Λέω του λοιπόν , αφού μου ‘πόπε την ιστορία …
<< Έ κακόμοιρε Μιχάλη … Από κεί και μπρός , εν θα ξανάφαες πλέα μήε αγλόθθι , από κείνη την συκία … έτσι δεν είναι ; >>
Και τα μου απαντά ο αθεόφοος …
<< Αμμ΄εξαναπέρασα γιό* μέρα ;
Νύχτα επαίρνου και συχχώρου και κείνο απού την εθύτεψε !!! >>
****************************************
* Η ιστορία είναι ΕΦΤΑΠΑΛΗΘΙΝΗ γιατί μας την είπε ο Πάππους μας ο Χαψής !!!